Beklenmeyen Durum

Kişiler: Wenthworth D. Whisper, Claire Trisha Whisper, Regina Lake, Neithan James Dawson
Kurgu: Claire' in bayılması üzerine St Mungo' ya getirilmesi
Zaman: Sabah 8.30

St Mungo' nun yoğun olmaması Regina' ya Fransa tatilini düşünme fırsatı sunmuştu. Birkaç gün sonra izin alıp Fransa' ya tatile gitmeyi planlıyordu. Yoğun geçen yılının ardından dinlenmeye ihtiyacı vardı. Kollarını masasına koymuş hayal kuruyordu. Gözlerini tavana dikmişti, yüzünde çarpık bir gülümseme vardı. Birden ne yaptığının farkına varıp gözlerini önünde duran evraklara çevirdi. İmzalanacak tonlarca kağıt ve okunacak dosyalar vardı. Her yıl sonunda böyle olurdu. Regina mürekkep kutusunu açtı ve tüy kalemini eline aldı. Kağıtları tek tek okuyarak imzalamaya başladı. Kapısı savrularak açıldı. Kapını çalınmamasına kızmış, kaşlarını çatmıştı ama önündeki manzara sandalyesinden fırlamasına neden oldu.

Bir adamın kollarında genç bir kız baygın yatıyordu. Regina ikisini de tanımıyordu. Yanlarına giderek Onu lütfen sedyeye yatır. dedi. Regina kızın vücudunu inceliyor bir ısırık ya da darbe bulmaya çalışıyordu. Hiç bir yerinde bir şey yoktu. Nefesi normaldi, sadece uyuyor gibiydi. Yaratık saldırısı değil mi? diye sordu. Masasına döndü ve eline kalem, kağıt aldı. Önünde duran adama soru sormaya başladı. İsmi ne? Bir saldırı izi göremiyorum. Başka bir sorun mu var yoksa? diye sordu. Muhtemelen yanlış bölüme gelmiş olmalıydılar ama St Mungo' da bu asla sorun olmazdı. Bunun nedeni ise şifacıların tüm hastalıklar hakkında bilgi sahibi olmalarıydı, bölümler aldıkları derslere göre değil şans eseri dağıtılırdı.

Regina bunları söylediğine ilk başta pişman olmuştu. Adam “ İsmi Claire Trisha Whisper. Saldırı olduğunu kim söyledi! Ayrıca sorunun ne olduğunu bilsem buraya getirmezdim! Sen bize yardımcı olacak mısın? Yoksa yeğenimin ölümünü mü seyredeceğiz? “ diye bağırdı. Regina karşı çıkacak gibi oldu ama sustu. Karşısındaki adam ise gözlerinden alevler saçarak ona bakıyordu. Boğazını temizledi ve daha yumuşak bir sesle “ Özür dilerim hanımefendi. Bu sert tepkim yersizdi. Size bağırmak veya kırmak istemezdim. Affedersiniz! İsmi Claire Trisha Whisper. Saldırı almadı. Sabah bahçemizde yeğenimle gezerken birden kustu. Ardından dinlenmesi için malikânemize geri döndüğümüzde bayıldı. Sebebini bilmiyoruz. “ dedi. Regina kaşlarını çatarak Claire' e baktı. Sonra açıklamaya girişti "Başka bir Whisper. İçinde büyü olmayan her şey olabilir. Dışarıda çok kaldıysa güneş çarpması, yemekten zehirlenmesi gibi." dedi. Başka şeyler de olabilirdi. Regina Claire' in ateşi var mı diye baktı, yoktu. Kalp atışlarında da bir sorun yoktu. Zehirlenmemi diye kontrol etmeye girişti. Ondan kan almıştı ve büyüyle incelemişti. Bunlar sadece bir kaç saniye sürmüştü. En son asasını çıkardı ve bir büyü mırıldandı. Şifacıların kullandığı bir büyüydü, insanın iç organlarının görünmesini sağlıyordu. Tabi bunu sadece büyüyü yapan kişi görebiliyordu. İlk başlarda her şey normal gidiyordu, sonradan Regina gördüğü şey karşısında şok olmuştu. "Onu uyandırabiliriz." dedi ve dolabına yöneldi. Dolaptan kolonya aldı ve eline döktü. Baygın kişiyi uyandırmanın en kolay yolu buydu. Elini onun burnuna götürdü. Claire mırıldandı ama ne dediği anlaşılmamıştı.

James bakanlığın yoğun işlerinden fırsat bulup boş zamanlarını Londra'da pinekleyerek geçirmeye başlamıştı. Bu kadar işin arasında bir de hogwartsda kaçırılmalar olmuştu. Claire... Acaba o ne yapıyordu? Yasak ormanda son karşılaşmalarından sonra genç cadıyı aramaya çekinmişti James. Gözlerini kapadı ve derin bir nefes aldı. Acaba saçlamamış mıydı gerçektende? Claire'ın kalbi başkasına mı aitti? Yüz hatlarına yayılan gerginlik içini acıtıyor ve deli gibi özlediği güzel cadıyı görebilmek için can attığını fark ediyordu. Birden aklında okuldaki anıları belirmişti. Gülümsedi yaptıkları aptallıklara. Onca sene sonra hala gülebilmek ne güzeldi böyle!

O sırada omuzunda beliren kartal tebessümünü yok etmiş ve ciddileşen bakışlarına merak katmıştı. Kadim dostu Went neden haber yollamış olabilirdi ki? Hemen malikaneye cisimlenmeye karar verip kalktı oturduğu banktan. Etrafta mugglelar varken oracıkta cisimlenemeyeceğini biliyordu. Bakışlarını cadde de gezdirip, kimsenin göremeyeceği bir köşe de hızla cisimlendi. Şimdi İtalya'daydı. Dostunun ve Claire'ın malikanesinin önünde... Acaba küçük cadısına görebilcek miydi? Eh, okul tatile giridğine göre malikanedekileri deli ediyordu kesin. Düşüncelerine gülümseyerek malikanenin kapısını tıklattı. Çehresine yayılan tebessüm kapıyı açan bakanla karşı karışya gelince nazik bri ses tonuyla konuşmaya başladı. " Günaydın bakanım. Went gelmemi istemiş, sanırım acil bir konu var. Yoksa bu saatte rahatsız etmek istemezdim doğrusu. " Ama konuşmaya devam edememişti. Bakanın rengi solmuş öylece dinliyordu. James bir terslik olduğunu o zaman anlamıştı. Ne kadar aptalım diye düşündü. O sırada bakan halsizce oynattı dudaklarını. " St. mungo... Claire... " Beynin aşağı kaynar sular dökülen genç büyücü hızla arkasını dönüp koşmaya başladı. Bakana hiçbir şey söylememişti o telaşla. Claire'a ne olmuştu ki.? Neden götürmüşlerdi onu St. Mungo'ya? Telaştan titreyen bedenini zar zor dizginledi ve hemen cisimlenerek St. Mungo'nun önünde belirdi. Koşarak içeri girdiğinde önüne gelen ilk kişiyi hızla kendini çevirip bağırarak konuştu " Neredeler? Claire Trisha Whisper! Buraya getirilmiş! nerede o! " Şaşkın görünen genç bayan defterleri kurcaladı ve sessizce mırıldandı. " Evet Claire. Baygındı getirildiğinde. Regina Lake ilgileniyor. Şu odadalar. " James hiçbir şey düşünemeden hızla döndü arkasını ve koşarak odaya daldı. Wentle göz göze geldiler. Claire'ın yarı baygın olduğunu gördüğündeyse kalbi yerinden çıkacakmış gibi oldu." Neyin var Claire? Went ne oldu ona? Kim yaptı? Eve gittim kartal geldiğinde. Bakan söyledi burada olduğunuzu. Onun neyi var? " Sesi kısılmış ve fısıltıya dönüşmüştü. Genç cadıyı öyle görmeye dayanamıyordu. Claire'ın başucuna oturup ellerini kavradı sıkıca. Eğilip anlından öptü ve kulağına fısıldadı. " Burdayım bebeğim. Korkma sakın. Ben yanındayım... "

Claire' in uyandığı sırada içeri başka bir adam daha girmişti. Regina onun yüzünü hatırlıyordu, bakanlıktandı. Onun Esrar Dairesi Başkanı olabileceğini düşündü. Cadı Gündemi' nde duymuştu bu ismi. " Neyin var Claire? Went ne oldu ona? Kim yaptı? Eve gittim kartal geldiğinde. Bakan söyledi burada olduğunuzu. Onun neyi var? " diye telaşla sormuştu. Regina Claire' i getiren adamın adının Went olduğunu öğrenmişti. Went onu kendine doğru çekti ve bir şeyler fısıldadı. Regina duymamıştı, zaten önemsemiyordu. Claire ise gözlerini açmış etrafını süzüyordu. Sonunda konuştu ve " James nerdeyim ben? " diye sordu. James “ Hastanedesin Claire. İyi olacaksın! “ dedi. Bu sırada Regina Claire için bir bardağa su doldurdu ve ona uzattı. Claire yerinde doğruldu ve suyu içti. Claire öksürünce odadaki sessizlik bozuldu. “ Affedersiniz bayan! Yeğenimin nesi var anlayabildiniz mi? “ diye sordu. Regina tekrar terslenmekten çekinerek "Evet... Ama önce onu bir kez daha kontrol etmeliyim. Birkaç dakika için sizi dışarı alabilir miyim? diye sordu yumuşak bir sesle. Claire ile konuşmaya karar vermişti. Went ve James odadan çıktılar. Regina ise bir sandalye çekerek Claire' in karşısına oturdu. Nasıl söyleyeceğine karar veremiyordu. Konuşmaya başladı Claire, seni kontrol ederken bir şeylere rastladım. dedi. Claire bakışlarını ona çevirdi ama konuşmadı. Anladığından emindi. Bu olabilir mi yoksa ben mi yanlışım? diye sordu. Regina onun için üzülüyordu. Claire konuşmaya başladı.

" Claire, seni kontrol ederken bir şeylere rastladım. " demişti ama Claire sadece susmuştu. Regina onun anladığını düşünüyordu. " Bu olabilir mi yoksa ben mi yanlışım? " diye sordu. Claire kaşlarını çatarak " Ne demeye çalışıyorsunuz? Açıkça söyleyin lütfen! Neyi yanlış anladınız? Ne demek tüm bunlar! Neyim var benim! " diye sorunca Regina derin bir nefes aldı. Nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Claire' i bekletmeden konuşmaya başladı. Ne tepki vereceğini bilmiyordu. Belki bağıracak, belki ağlayacaktı.

Senin hamile olduğunu gördüm. dedi. Claire bakışlarını aşağı çevirdi. Hiçbir şey söylemiyordu. Regina onun düşünmeye ihtiyacı olduğunu düşünerek masasına geçti ve oturdu. Claire' in bilgilerinin olduğu kağıdı büyüyle temize çekti ve dosyasına koydu. Arada bir Claire' e bakıyordu. Gözlerini yere dikmiş ve dalıp gitmişti. Regina yumuşak bir sesle konuşmaya başladı. Eğer istersen onu alabiliriz. dedi. Elbette bu kötü bir şeydi ama Claire' in onu doğuracak hali yoktu ya. Tüm hayatını bir bebekle mahvetmek istemeyecekti. Claire' in dudakları aralandı ve konuşmaya başladı.

Regina Claire' in titrediğini gördü. Yüzünde donuk bir ifadeyle sertçe konuşmaya başladı. " Elbette istemiyorum. Al onu lütfen. Bu iğrenç şeyden kurtar beni! " dedi. Kendi sözlerine şaşırmıştı anlaşılan. Regina duraksamıştı. Bunu bir büyüle yapacaktı ama bir can alacağını bilmek çok kötü bir duyguydu. Birden bağırmaya başlamıştı, içindeki nefreti hüznü döküyordu. Regina hiç bir tepki vermemişti ilk başlarda. " Daha ne duruyorsun aptal! Kanı bozuk bir velet için kendimden vazgeçmemi mi bekliyordun? Al bu aptal şeyi içimden! " diye bağırmıştı. Claire' in davranışlarının çok kötü olduğunu düşünüyordu içinden. Bunları düzeltmezse başına çok iş açılırdı. Hiçbir şey söylemedi ama düşünmeye devam etti. Bu sırada da asasını çantasından çıkarmıştı. Claire' in omzuna dokundu ve ona uzanması gerektiğini söyledi. Claire sessizce itaat etti ve uzandı. "Gözlerini kapa." dedi. Acımayacaktı ama bunu görmesini de istemiyordu. Sonunda ağzından sihirli sözcükler çıktı. Kırmızı bir ışık Claire' in üzerine doğru gitti ve durdu. Claire' in gözleri kapalıydı, Regina ona "Açabilirsin." dedi. Regina iksir dolabına gitti ve küçük yuvarlak bir şişe çıkardı. Onu Claire' e uzattı ve "Yorgunsun. Bunu içeceksin. Birkaç saat içinde toparlanırsın." dedi. Sesinde hiçbir duygu yoktu. Claire' in kapıya yönelişini izledi. Arkasına bakmadan çıkıp gitmişti bile Regina tekrar dönmemelerini umdu. Masanın üzerine koyduğu kalın dosyayı kitaplığa tıkıştırdı ve belgelerini imzalamaya döndü.